Elze is de hoofdpersoon van deze website. Het onderzoek naar de voorouders begint bij haar. Deze kwartierstaat eindigt bij de acht overgrootouders. Deze overgrootouders krijgen hieronder een eigen kwartierstaat.
Het resultaat van het onderzoek naar de voorouders op een grafische wijze weergegeven.
Deze tak wordt door Jan van de Wetering beschreven in zijn boek 'Vergeten levens'. Een mooi boek dat zich laat lezen als een roman.
Een hoofdrol is weggelegd voor Hendrikus Jans van de Wetering, geboren in 1765 en overleden in 1842. Hij wordt door het Franse leger en de watersnood van 1825 zwaar getroffen. Hierop vertrekt hij uit Zalk om na enkele jaren toch weer terug te keren in Wilsum.
In het boek 'Geschiedenis van Doetinchem' wordt een hoofdstuk besteed aan de revolutionaire periode ten tijde van Stadhouder Willem V. Er bestaat veel onvrede over de plaatseijk heersende elite, de corruptie en vriendjespolitiek. Peter Burgemeister eist in deze voor zich zelf een bescheiden rol op in de geschiedenis.
Op 21 april 1742 krijgt Tijmen Cornelissen Vis consent tot het houwen van bomen. Deze frase komt uit de serie 'De herengoederen op de Veluwe'. Uit de tak van Van der Stouwe komen veel voourouders van de Noord-Veluwe. Zij zijn als horige gebonden aan één van de vele boerderijen met land in bezit van de hertogen van Gelderland. Vanaf de 15e tot en met de 18e eeuw zijn acten beschreven waarmee veel familiebanden zijn gereconstrueerd. Wie met zijn genealogisch onderzoek vast loopt en een link heeft naar de Veluwe, zal deze unieke serie eens moeten raadplegen.
De stad Kampen is een rijke stad geweest, waar geen belasting werd geheven. Deze rijkdom is afkomstig van de verpachting van landerijen. De boeren konden de hoge pachtsom opbrengen door de goede kwaliteit van het gewas dat tot de beste van Nederland behoort. Doorgaans wordt de boerderij met land voor een periode van tien jaar gepacht. Daarna volgt een veiling waarbij de boeren tegen elkaar opbieden voor een nieuwe periode.
Grooten heeft met zijn boek 'Pachters van de stadserven op het Kampereiland' een doorwrocht document gemaakt. Van zes eeuwen en van 180 boerderijen zijn de hoofdpachters uitgezocht. Vele voorouders van Geesje van Bruggen blijken van Kampereiland te komen.
"Kleinen stelen en Groten stelen. Groten stelen het meest". De kleine dief Dirck Spilt ontsnapt aan de galg en komt er af met een veroordeling tot geseling en verbanning. De schout Killewigh, die Spilt arresteerde heeft echter het dorp Huizen opgelicht voor enorme bedragen. Killewigh weet met een deel van de buit te vluchten naar de vrijstad Vianen, waar het Hollandse gerecht geen bevoegdheid heeft.
Wat schetst de verbazing, als de zoon van Killewigh huwt met een zekere Spilt.
In 1768 komt op 70 jarige leeftijd Harmina Swijnenbergh om bij een boerderijbrand. Twee van haar kleinkinderen zijn ook slachtoffer. De veldwachter Harmen Barink constateert dat er niets dan beenderen rest.
Binnen de familie gaat een anekdote rond waarvan wij niet weten of dit op werkelijkheid berust. Een familielid zou werken op een plantage in Meester Cornelis – West Java Indonesië. De plantage-eigenaar had kind nog kraai en zou bij zijn overlijden geld en goed hebben toebedeeld aan zijn naaste medewerker (ons familielid). Deze medewerker komt te overlijden en de familie in Nederland hoort pas na jaren dat er een erfenis zou zijn. In de jaren vijftig van de vorige eeuw zijn alle koloniale tegoeden vervallen aan de staat Indonesië en kan men in Nederland geen aanspraak meer maken op deze erfenis die om miljoenen zou gaan. Broodje aap, of waarheid?
Op 23 juli 1633 overlijdt Adriaen Jansz Oom als gevolg van een dodelijke steek met verwondingen aan arm en hoofd, aldus een team van doktoren, de officier van Justitie en twee gemeenteraadsleden van Nieuwpoort. Voor die tijd een uitgebreid team. Wie is de dader?
Veel weten wij over families die hun bekendheid ontlenen en (of) inhoud hebben gegeven aan krijgsverrichtingen, aan de vorming van de staat, aan landschappelijke waarden of aan het culturele erfgoed van Nederland. Maar hoe zit nu eigenlijk je eigen familie in elkaar?
In de zeventiger jaren, vorige eeuw, ben ik begonnen met het verzamelen van gegevens over mijn voorouders. Als schoolverlater kreeg ik belangstelling naar mijn voorouders. Het provinciaal archief in Zwolle en het gemeentelijk archief in Kampen werden bezocht. Het onderzoek vorderde gestaag. Tijdens deze onderzoeksperiode kreeg ik een baan. Het blijkt een drukke baan te worden. Regelmatig kwam het onderzoek stil te liggen.
In 2001 brengt Jan van de Wetering zijn boek "Vergeten Levens" uit. Dit boek is een belangrijke impuls en werkt inspirerend om door te gaan met het onderzoek.
Elze van de Wetering
Een woord van dank mag niet ontbreken aan de velen, die ik heb mogen ontmoeten in de diverse archieven, zij die mij wegwijs hebben gemaakt tijdens mijn zoektochten. Met zeer veel waardering denk ik terug aan hun opmerkingen, aanwijzingen in een periode, dat nog weinig van internet gehaald kon worden. De gesprekken heb ik als zeer plezierig ervaren. Ook latere bezoeken gebracht aan familieleden voor informatie en foto’s hebben aan beide zijden veel waardering gekregen.
Enkele familieleden in het bijzonder wil ik toch noemen; in de eerste plaats mijn ouders Henk en Willy van de Wetering-Mulder, en in alfabetische volgorde
|
|
Een speciaal woord van dank is voor mijn broer, Bas van de Wetering. Regelmatig heeft hij mij geholpen bij het zoeken in archieven en op internet. Deze website is tot stand gekomen met zijn hulp en inzet.
De oudste foto van een voorouder van mij. Het is een vergroting van een medaillon.
Ik houd mij aanbevolen voor kritiek, aanvullingen, verbeteringen en suggesties. Voor uw commentaar zeg ik u bij voorbaat dank.
Deze pagina geeft enerzijds een samenvatting en anderzijds een compleet beeld van de door mij geraadpleegde bronnen. De link naar ’zachte’ bronnen wordt geregeld gecontroleerd, aangepast of verwijderd. Helaas blijkt dit laatste geregeld nodig omdat het internetadres niet meer bestaat of voor andere doeleinden wordt gebruikt.
Alle kwartierstaten zijn voorzien van een eigen bronnenindex. Oude internetadressen worden daar niet verwijderd omdat het tenslotte voor mij een bron is (was).
De kwartierstaat geeft een overzicht van de voorouders van een persoon. De persoon van wie de kwartierstaat uitgaat is de kwartierdrager. De kwartierdrager heeft twee ouders, vier grootouders, acht overgrootouders, zestien betovergrootouders, enzovoort. Het hier toegepaste systeem nummert de personen en verdubbelen de nummers per generatie. De vader krijgt het dubbele nummer van het kind, de moeder het dubbele nummer plus één. De kwartierdrager is nummer 1. De ouders van de kwartierdrager zijn dan nummer 2 (vader) en 3 (moeder), de grootvader van vaderskant nummer 4 (=2*2), de grootmoeder 5 (=2*2+1), de grootouders van moeders kant nummer 6 (=3*2) en 7 (=3*2+1), enzovoort. Met uitzondering van de kwartierdrager hebben de mannen een even nummer en de vrouwen een oneven nummer.
Onderzoek naar voorouders leidt tot een lange opsomming van namen. Inclusief alle wetenswaardigheden onstaat een omvangrijk document. Te groot om als één geheel op internet te plaatsen. De kwartierstaat van Elze is gesplitst na de derde generatie. Elk van de acht overgrootouders krijgt een eigen kwartierstaat.
Vanwege privacy-gevoelige informatie van in nog leven zijnde personen wordt de pagina van Elze niet vernieuwd en treft u uitsluitend een samenvatting van de informatie. De paginas van de overgrootouders worden wel vernieuwd.
De Wet Bescherming Persoonsgegevens geeft regels ter bescherming van de privacy van burgers. De Wet is niet van toepassing op gegevensverwerking voor persoonlijk of huiselijk gebruik. Dat betekent dat het verzamelen van gegevens ten behoeve van een stamboom is toegestaan. Publicatie van dit verzamelde materiaal valt buiten de persoonlijke sfeer en is daardoor onderhevig aan de Wet Bescherming Persoonsgegevens.
Persoonsgegevens zijn alle gegevens waarmee een persoon uniek geïdentificeerd kan worden. Met andere woorden gegevens die te herleiden zijn tot één persoon. Ook gegevens van reeds overleden personen die leiden naar een levend persoon, vallen hieronder.
Als richtlijn voor het publiceren van gegevens hanteren wij de data waarop actes uit de Burgelijke Stand beschikbaar worden gesteld. Overlijdensakten worden openbaar na 50 jaar, huwelijksakten na 75 jaar en geboorteakten na 100 jaar. Hiermee volgen wij WieWasWie.
Elke kwartierstaat is ontsloten met een eigen Index van namen. Door kwartierherhaling komen sommige namen in meerdere kwartierstaten (indexen) terug. Een goed voorbeeld is Anna Driesen van Dijk. Zij komt in drie kwartierstaten terug:
De Atlas van de familiegeschiedenis kunt u beschouwen als een geografische index. Omdat veel familieleden in historische kranten hun sporen hebben achter gelaten, is er ook hiervoor een eigen index.
In de kwartierstaten treft u achter de voorouders de verwijzingen [V] en [M] aan. Dit staat niet voor [vrouw] en [man]. Het lijkt tegenstrijdig, maar het staat juist voor [vader] en [moeder]. Met deze verwijzing neemt u telkens een stap terug in de tijd. Bij elk gezin worden ook de kinderen genoemd. Minimaal één kind verwijst naar de volgende, nieuwe generatie. Een stap voorwaarts in de tijd dus.
Leo Koenen heeft ooit een humoristisch en leerzaam verhaal geschreven over de volledigheid van een genealogisch onderzoek bij ontrouw van een van de partners. Helaas zijn anderen op internet met het verhaal er vandoor gegaan. In essentie komt zijn verhaal op het volgende neer.
Je mag geloven dat de moeder ook de daadwerkelijke moeder is. Van de vader kan je dat niet altijd zeggen. Moederschap is een zekerheid, vaderschap een waarschijnlijkheid. Als 2% van de kinderen voortkomt uit overspel, dan is bij de eerste generatie 98% kans dat de vader op papier ook de daadwerkelijke vader is. Die kans herhaalt zich bij elke generatie.
Ontrouw komt en kwam vaker voor dan je zou denken. Koenen schrijft "Uit DNA-onderzoeken is gebleken dat (schrik niet) 5% tot 10% van de kinderen een andere vader hebben dan de juridische vader". Dat betekent dat bij 15 generaties slechts 46% zekerheid bestaat dat de voorvader op papier ook uw werkelijke voorvader is. Koenen vervolgt met "Het betekent dat er meer kans bestaat dat je als enthousiaste genealoog een verkeerde (vaderlijke) lijn aan het uitzoeken bent. Een frustratie waar je als genealoog maar liever niet aan denkt".
Kans dat de naam van de vader klopt bij 0,5%, 1%, 2% en 5% ontrouw van de vrouw | ||||
Generatie | 0,5% | 1% | 2% | 5% |
I | 0.995 | 0.99 | 0.98 | 0.95 |
II | 0.990 | 0.98 | 0.96 | 0.90 |
III | 0.985 | 0.97 | 0.94 | 0.86 |
IV | 0.980 | 0.96 | 0.92 | 0.81 |
V | 0.975 | 0.95 | 0.90 | 0.77 |
VI | 0.970 | 0.94 | 0.89 | 0.74 |
VII | 0.966 | 0.93 | 0.87 | 0.70 |
VIII | 0.961 | 0.92 | 0.85 | 0.66 |
IX | 0.956 | 0.91 | 0.83 | 0.63 |
X | 0.951 | 0.904 | 0.82 | 0.60 |
XI | 0.946 | 0.895 | 0.80 | 0.57 |
XII | 0.942 | 0.89 | 0.78 | 0.54 |
XIII | 0.937 | 0.88 | 0.77 | 0.51 |
XIV | 0.932 | 0.87 | 0.75 | 0.49 |
XV | 0.928 | 0.86 | 0.74 | 0.46 |
Het bovenstaande is nog maar de statistische benadering. In de praktijk leidt onvolledige en onjuiste wijze van documentatie in de DTB-registers tot interpretatiefouten. Daardoor is de kans dat we de verkeerde voorouderlijke lijn uitzoeken groter dan in de tabel staat gepresenteerd.
Dr. Maarten Larmuseau komt op basis van DNA onderzoek naar zoge-naamde 'koekoekskinderen' tot de volgende conclusies. Heden ligt het percentage kinderen uit overspel op circa 1%. Dat ligt door de jaren heen niet gelijk, maar de eerder genoemde 10% wordt in de europese landen nooit gehaald. Door verschillende eeuwen heen komt hij tot de volgende percentages 1400 (0,1%), 1600 (0,5%), 1800 (1%), 1990 (1,5%), 2000 (1%). Dit percentage kan tot 6% oplopen in dichtbevolkte gebieden als steden en in de lagere sociale klassen. (bron: lezing Larmuseau, Symposium Genetische Genealogie, 7 april 2018, Drents Historische Vereniging)>
Bij kwartierherhaling stamt de kwartierdrager op meerdere manieren af van één voorouder. De betreffende voorouder komt dan twee keer in de kwartierstaat voor. In kleine of geïsoleerde gemeenschappen treedt al snel kwartierherhaling op. Hierbij valt te denken aan kerkelijke gemeen-schappen, adellijke families of geografisch geïsoleerde streken of dorpen. Maar ook moet gedacht worden aan gearrangeerde huwelijken om bij vererving het familiekapitaal binnen de familie te houden.
Vaak wordt over dit verschijnsel nogal lacherig gedaan vanwege het incestueuze idee erachter. Het is echter onvermijdelijk. Wilt u geen kwartierheraling dan moeten rond de jaartelling, 60 generaties terug, ongeveer 0,57 triljoen (576.460.752.303.423.000) voorouders rondlopen die allemaal geen familie van elkaar zijn. Willen u en ik ook nog eens geen familie van elkaar zijn, dan verdubbelt dit aantal. Vandaag de dag bestaat de wereldbevolking uit slechts 7 miljard mensen (7.000.000.000). Of u het leuk vindt of niet, we zijn familie van elkaar en kwartierherhaling is onvermijdelijk.
In de verschillende takken van de kwartierstaat van Elze treedt twaalf maal kwartierherhaling op.
NB: In onderstaande figuur komen beide takken samen bij Jan Jacobs Veldmaat x Jenneke Jansen Hesselinck. Dit echtpaar is slechts familie van elkaar. De kwartierherhaling treedt pas op bij een kind uit dit huwelijk, Anneken Veldmaet dus.
Beide onderstaande kwartierherhalingen spelen hier nog eens door heen.
Hoewel nog niet vastgesteld vindt mogelijk nog een kwartierherhaling plaats :